Συζήτηση για την Άμεση Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς
Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου το πρωί, στο 4ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής στο Τσακό, που τελεί υπό κατάληψη(129 ψήφοι υπέρ 62 κατά) εφόρμησαν 2 περιπολικά με επτά ένστολους και τρείς ασφαλίτες αστυνομικούς όπου με αλαζονικό ύφος ανωτερότητας διέταξαν την εκκένωση του σχολικού χώρου από τους μαθητές. Οι υπερασπιστές του νόμου με ένα προκαθορισμένο σχέδιο τρομοκράτησης των μαθητών μπούκαραν κυριολεκτικά στο σχολείο στέλνοντας δεξιά και αριστερά απειλές τύπου ‘’κάντε αυτό που σας λέμε διότι θα πάτε στο αυτόφωρο’’. Οι μαθητές σε μια κατάσταση πανικού παρέδωσαν το σχολείο στην έννομη τάξη χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις. Τότε έγινε το εξής τραγελαφικό, η αστυνομία απαίτησε και πήρε τα στοιχεία, χωρίς να είχε ειδοποιήσει για τίποτα τέτοιο εξαρχής, των παιδιών που κατά την κρίση των αστυνομικών φαίνονταν ύποπτα για την παρακίνηση της κατάληψης και όχι μόνο…
Οι μαθητές/τριες μας τη φετινή σχολική χρονιά δεν βρίσκονται μόνο αντιμέτωποι/ες με τα χρονίζοντα-άλυτα προβλήματα της Δημόσιας Εκπαίδευσης, αλλά και βιώνουν μαζί με τις οικογένειές τους τις βασανιστικές συνέπειες μιας ανάλγητης κυβερνητικής πολιτικής.
Τη στιγμή όμως που κινητοποιούνται, αντιδρώντας στις απαράδεκτες συνθήκες εκπαίδευσής τους, αντιμετωπίζουν μια συντονισμένη επίθεση αυταρχισμού και δυσφήμισης, η οποία στοχεύει στη φίμωσή τους και στην καταστολή των κινητοποιήσεων τους.
Εκτός από το Υπουργείο Παιδείας και τα πρόθυμα διοικητικά στελέχη της Εκπαίδευσης, ρόλο παιδονόμου αναλαμβάνουν συχνά ορισμένοι «αγανακτισμένοι πολίτες» ή «παράγοντες» από τους Συλλόγους Γονέων – Κηδεμόνων και, ως είθισται, οι κατά τόπους Εισαγγελείς.
Το όψιμο όμως ενδιαφέρον τους για τη Δημόσια Εκπαίδευση δεν πείθει κανέναν. Γιατί δεν τους είδαμε να «αγανακτούν» ή να ασκούν διώξεις για «παράβαση καθήκοντος» εναντίον όσων ευθύνονται για το οξύτατο πρόβλημα της σχολικής στέγης, για τις ελλείψεις βιβλίων, προσωπικού, αιθουσών διδασκαλίας και πόρων, καθώς και για τις σκανδαλώδεις παραβιάσεις της χωροταξικής κατανομής του μαθητικού δυναμικού τις οποίες έχουν επανειλημμένα καταγγείλει τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών.
Εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας σε κάθε απόπειρα να ανατεθούν στους εκπαιδευτικούς καθήκοντα αστυνόμευσης των μαθητών/τριών τους, πράγμα που, εκτός των άλλων, αναιρεί τον παιδαγωγικό τους ρόλο.
Θεωρούμε ότι οι μαθητικές καταλήψεις είναι ταυτόχρονα σύμπτωμα και αντίδραση στην ανεξέλεγκτη κοινωνική κρίση και στο ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσουν στη νέα γενιά η χρεοκοπημένη «κοινωνία της αγοράς» και οι απάνθρωπες πολιτικές που την υπηρετούν.
Καλούμε τους μαθητές/τριες να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους από όσους τον δυσφημούν και τον προβοκάρουν, καταστρέφοντας τη δημόσια περιουσία των σχολείων.
Ζητούμε να καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 1999 που ποινικοποιεί τις μαθητικές καταλήψεις.
Καταδικάζουμε απερίφραστα οποιαδήποτε αστυνομική παρέμβαση στο χώρο του σχολείου. Είναι ανεπίτρεπτο να σύρονται στα αστυνομικά τμήματα και να ταλαιπωρούνται για χρόνια στα δικαστήρια ανήλικοι/ες μαθητές/τριες.
Ζητούμε από την εισαγγελική αρχή να απέχει από κάθε επέμβαση σε σχολικούς χώρους.
Πηγή: http://www.ellinofreneia.net/
Πόσο πιο καθαρά να τα πει ο καθηγητής Κλέμενς Φουστ, σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας; Απλά οικονομικά εξηγεί ο άνθρωπος, χωρίς εξάρσεις και προπαντός χωρίς τις πομφόλυγες με τις οποίες μιλάνε οι αστοί πολιτικοί που πάντοτε προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια. Ο γερμανός οικονομολόγος εκτιμά ότι το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους θα πρέπει να είναι της τάξης του 50% με 60%, γιατί «μόνο σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε η Ελλάδα μια προοπτική».
Ενας άλλος γερμανός οικονομολόγος, από τους πέντε «σοφούς» που συμβουλεύουν οικονομικά την καγκελάριο Μέρκελ, ο Λαρς Φελντ, χαρακτήρισε «καταστροφή» το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, εξηγώντας ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε κατάρρευση το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και θα έδινε το έναυσμα για κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του ευρώ και των χωρών του. Εισηγήθηκε, δε, να καταβληθεί η έκτη δόση του δανείου της τρόικας και στη συνέχεια να ξεκινήσει η ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Προτείνει μάλιστα και τη διαδικασία αναδιάρθρωσης: «Να μεταφερθούν τα χρέη της Ελλάδας από τους κρατικούς πιστωτές και τους ιδιώτες πιστωτές στο EFSF. Οι πιστωτές να λάβουν ως αντάλλαγμα α-σφαλή ομόλογα του ταμείου, στο μισό της ονομαστικής αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων που κατέχουν. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστωτές θα παραιτηθούν από το 50% των απαιτήσεών τους. Το EFSF μπορεί κατόπιν, ως βασικός πιστωτής της Ελλάδας, να ασκήσει πιέσεις προς την Αθήνα για τη δρομολόγηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στην οικονομία της».
Τι λένε οι γερμανοί «σοφοί»; Αυτό που λένε και διάφοροι άλλοι οικονομολόγοι ανά τον κόσμο, συνήθως λειτουργώντας σαν παπαγαλάκια. Οτι το ελληνικό χρέος είναι μη διαχειρίσιμο και γι’ αυτό πρέπει να «κουρευτεί». Οτι το «κούρεμα» κατά 21% περίπου, που αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής της 21ης Ιούλη, και αν ακόμη εφαρμοστεί από το 90% των πιστωτών, δεν αρκεί και πρέπει να γίνει –και σύντομα μάλιστα– νέο κούρεμα.
Αν δεν πιστεύουμε τους διάφορους οικονομολόγους, δεν έχουμε παρά να ρίξουμε μια ματιά στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ. Πριν δούμε τα σχετικά με το ελληνικό χρέος, σημειώνουμε ότι το ΔΝΤ αναθεωρεί προς τα κάτω την πρόβλεψή του για την παγκόσμια ανάπτυξη. Ενώ στην προηγούμενη έκθεσή του, τον Ιούνη, προέβλεπε ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2012 θ’ αυξηθεί κατά 4,5%, τώρα προβλέπει αύξηση 4%. Η δυναμική της κρίσης είναι τέτοια που οδηγεί σε αναθεωρήσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Κι αυτό σίγουρα βαραίνει και στα σχέδια για τη διαχείριση του κρατικού χρέους, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και άλλων υπερχρεωμένων κρατών. Ο ανταγωνισμός για το μοίρασμα του «κόστους» από το «κούρεμα» των ομολόγων οξύνεται και γι’ αυτό οι συμφωνίες γίνονται πιο δύσκολες, καθώς το κάθε ιμπεριαλιστικό κράτος υπερασπίζεται τα συμφέροντα των δικών του χρηματοπιστωτικών μονοπωλίων.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, βλέπουμε ότι το ΔΝΤ αναθεωρεί προς τα πάνω τις προβλέψεις του για την εξέλιξη του ελληνικού χρέους, μολονότι στις προβλέψεις του ενσωματώνει το PSI, δηλαδή το «κούρεμα» τμήματος των ελληνικών ομολόγων κατά 21%. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η αναθεώρηση των προβλέψεων του ΔΝΤ.
Οπως βλέπουμε, οι προς τα πάνω αναθεωρήσεις των προβλέψεων του ΔΝΤ είναι τεράστιες, δεν είναι ασήμαντες. Το ελληνικό χρέος το 2009 ήταν στο 115% του ΑΕΠ και μετά την αναθεώρηση-μαϊμού του μίστερ Γεωργίου της ΕλΣτατ (σε συνεργασία με τον Παπακωνσταντίνου και τη Eurostat) έγινε 126%. Το ΔΝΤ προβλέπει τώρα ότι το 2015 αυτό το χρέος θα είναι 165%, παρά το «κούρεμα» που θα γίνει, αν τελικά ολοκληρωθεί και εφαρμοστεί το PSI. Πώς ένα κράτος που κρίθηκε ανίκανο να εξυπηρετήσει το 115% θα μπορέσει να εξυπηρετήσει ένα χρέος ίσο με το 165% του ΑΕΠ;
Να γιατί η συγκεκριμένη έκθεση του ΔΝΤ θάφτηκε στην Ελλάδα και δεν απασχόλησε σχεδόν καθόλου τα ΜΜΕ, ενώ υπό άλλες συνθήκες θα είχε ξεσηκώσει σάλο. Η συμμορία των καπιταλιστών και των εξουσιαστών-υπηρετών τους έχει κάθε λόγο να κρύψει από τον ελληνικό λαό την αλήθεια. Αλλιώς δεν θα μπορεί να σταθεί καθόλου το παραμύθι ότι «μας δανείζουν και εμείς πρέπει να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας, γιατί αν σταματήσουν να μας δίνουν τα λεφτά τους θα καταρρεύσουμε».
Τι αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω; Οτι το κρατικό χρέος είναι ένα εργαλείο. Οι πάντες γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή θ’ αναγκαστούν να το «κουρέψουν». Να το «κουρέψουν» περισσότερο από το 21% με το οποίο προσπα- θούν να «κουρέψουν» μέρος του (και όχι το σύνολο) τώρα. Αν καθυστερούν και δεν προχωρούν σε μεγαλύτερο «κούρεμα» τώρα, όπως εισηγούνται πολλοί οικονομολόγοι (σ’ αυτούς προστέθηκε από την περασμένη βδομάδα και ο Στρος-Καν), είναι για δυο λόγους.
Πρώτο, επειδή δεν μπορούν να φτάσουν σε συμφωνία για το μοίρασμα ανάμεσα στα διάφορα κέντρα, του κεφάλαιου που πρέπει να καταστραφεί. Δεν έχουν οι τράπεζες όλων των ιμπεριαλιστικών χωρών την ίδια «έκθεση» στο ελληνικό χρέος. Ούτε βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, ώστε ν’ απορροφήσουν με τις ίδιες συνέπειες τις απώλειες στα χαρτοφυλάκιά τους.
Παράλληλα, πρέπει να σημειωθεί ότι πάντοτε μια συμφωνία ανάμεσα στον πιστωτή και στον χρεοφειλέτη συνοδεύεται με όρους που επιβάλλει ο πρώτος στον δεύτερο. Κι επειδή εδώ μιλάμε για διακρατικές σχέσεις, οι όροι που θα επιβληθούν στο ελληνικό κράτος-οφειλέτη θα έχουν να κάνουν με νέες οικονομικές και πολιτικές παραχωρήσεις προς τους πιστωτές, δηλαδή τα τραπεζικά μονοπώλια που εκπροσωπούνται στη διαπραγμάτευση από τα ιμπεριαλιστικά κράτη. Ποιος θα πάρει τη μερίδα του λέοντος; Εχουν κι αυτό να ρυθμίσουν και σ’ έναν κόσμο που σπαράσσεται από οξύτατες διιμπεριαλιστικές αντιθέσεις μια τέτοια μοιρασιά δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Δεύτερο, επειδή το ελληνικό χρέος ακόμη εξυπηρετείται, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν μηχανισμός «κινεζοποίησης» της ελληνικής εργατικής τάξης. Το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο εξακολουθεί να εισπράττει κανονικότατα τόκους και χρεολύσια, ενώ σε σημαντικό βαθμό «ξεφορτώνεται» ελληνικά ομόλογα τα οποία κάποια στιγμή θα «κουρευτούν», τα οποία «φορτώνονται» οι προϋπολογισμοί των κρατών της Ευρωζώνης. Οι Γερμανοί, που είναι πιο έτοιμοι από τους άλλους ιμπεριαλιστές για το «κούρεμα», είναι αυτοί που πρωτοστατούν στο χορό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, η οποία ξεκίνησε με την απόφαση της 21ης Ιούλη.
Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι μικροεπαγγελματίες, ακόμη και μεσαία στρώματα, πληρώνει ήδη βαρύ τίμημα. Βαρύτερο απ’ όλα είναι το τίμημα των εργαζόμενων. Θα ξεπεράσει το 18,5% η «επίσημη» ανεργία το 2012, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ. Και τα αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα, σε συσκευασία πακέτου, έρχονται το ένα πίσω από το άλλο. Η ελληνική κεφαλαιοκρατία κερδίζει και μέσα στην κρίση, καθώς η τιμή της εργατικής δύναμης έχει ξεφτιλιστεί.
Να γιατί το χρέος δεν είναι το πρόβλημα, αλλά το εργαλείο για τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφάλαιου, με μια πρωτοφανή, ιστορικών διαστάσεων, επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη.
