Η «Άγια Νύχτα» του Εμποροϋπάλληλου

[επιχειρούμενη παράταση ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων ως τις 11μμ για το Σάββατο 28/12]

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής,
μπροστά στην επιχειρούμενη παράταση ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων ως τις 11μμ (!) για το Σάββατο 28 Δεκέμβρη, στο πλαίσιο της λεγόμενης “λευκής νύχτας” (βάσει της απόφασης, της 19.12.2013, του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Αττικής, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων και με ξεκάθαρη εμπλοκή του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών)

καλούμε τα μέλη του Συλλόγου μας και αλληλέγγυους συναδέλφους, εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων και συνελεύσεις γειτονιάς

την Πέμπτη 26/12 στις 7μμ στα γραφεία μας (Λόντου 6, Εξάρχεια)

σε έκτακτη συνάντηση – συζήτηση για τον από κοινού σχεδιασμό και υλοποίηση της δράσης μας, προκειμένου να βάλουμε φρένο στο σχεδιασμό τους αυτό.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
http://bookworker.wordpress.com/

 

Οι αλχημείες του ΟΟΣΑ και οι βολικοί μύθοι για την ελληνική εκπαίδευση

Του Γιάννη Βαρδαχαλάκη *

1. Οι επιστημονικές εκθέσεις ως εργαλείο συκοφάντησης κοινωνικών ομάδων: Από το ΙΟΒΕ στον ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (2013, σελ. 21)  «το 2014 οι μισθωτοί στο σύνολό τους, δηλαδή ως κοινωνική ομάδα, θα έχουν απωλέσει περίπου το 50% της αγοραστικής δύναμης που είχαν το 2009», ενώ  ο πραγματικός κατώτατος μισθός υπολογίζεται στα 3/4 αυτού που ήταν πριν από 20 χρόνια. Τα συγκεκριμένα στοιχεία, που αποτυπώνουν το μέγεθος της επίθεσης που έχει δεχθεί η εργατική τάξη της χώρας μας κατά την περίοδο εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής, δεν έτυχαν ιδιαίτερης προβολής από τα συνήθως λαλίστατα ΜΜΕ. Δε συνέβη βέβαια το ίδιο στο παρελθόν με «ευρήματα» άλλων εκθέσεων, τα οποία εξυπηρετούσαν την τακτική της ενοχοποίησης κομματιών της κοινωνίας ή συνηγορούσαν στην ανάγκη λήψης νέων επώδυνων μέτρων. Πορίσματα εκθέσεων διεθνών οργανισμών προβλήθηκαν ως θέσφατα και αξιοποιήθηκαν στο έπακρο επικοινωνιακά καθώς προσέφεραν ένα ψεύτικο περιτύλιγμα επιστημονικής εγκυρότητας για το αμπαλάρισμα ήδη ειλημμένων, καθαρά ταξικών, πολιτικών αποφάσεων. Πώς θα μπορούσε άλλωστε ο απλός λαός να αμφισβητήσει τα λεγόμενα των τεχνοκρατών;

Το αν οι προβλέψεις αυτές επαληθεύονται ή διαψεύδονται οικτρά, λίγη σημασία έχει. Πόσοι άλλωστε θυμούνται σήμερα ότι κατά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου οι αναλυτές της Τρόικας προέβλεπαν ύφεση έως 6,6%, ανεργία ως 14,8%, πρωτογενές πλεόνασμα ήδη από το 2011 και επιστροφή στην ανάπτυξη το 2012 (IMF, 2010, σελ. 9); Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι εκτιμήσεις αυτές αξιοποιήθηκαν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο προκειμένου να καλλιεργηθούν στον ελληνικό λαό προσδοκίες για γρήγορη έξοδο από την κρίση και εφησυχασμός ότι οι θυσίες του «θα πιάσουν τόπο».

Τις προβλέψεις της Τρόικας συναγωνίζονται σε επιτυχία αυτές του ΙΟΒΕ στη μελέτη του για την ελληνική οικονομία και τα κλειστά επαγγέλματα τον Ιούλιο του 2010.  Εκεί, αφού γίνεται ειδική μνεία στην αναγκαιότητα του μόλις ψηφισμένου Μνημονίου (σελ.8), επισημαίνονται μια σειρά από «στρεβλώσεις» και «δυσκαμψίες» της ελληνικής οικονομίας, οι οποίες, αν καταπολεμηθούν, «θα εξουδετερώσουν – μερικώς τουλάχιστον- τις βραχυχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση της ακολουθούμενης έντονα περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, καθιστώντας το όλο πρόγραμμα περισσότερο αποδεκτό κοινωνικά». Μάλιστα, σε μία χοντροκομμένη ομολογουμένως προσπάθεια να ποσοτικοποιηθούν οι παραπάνω προσδοκίες  εκτιμάται ότι η απελευθέρωση του «τομέα μη εμπορεύσιμων αγαθών» και της αγοράς εργασίας μπορεί να φέρει μεταξύ άλλων αύξηση μέχρι και 17% στο ΑΕΠ, 12,2% στον πραγματικό μισθό και 4,8% στην απασχόληση (Πίνακας 1).[1] Βέβαια, με τον όρο «στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας» οι τεχνοκράτες νεοφιλελεύθεροι  αναφέρονται σε ό,τι οι υπόλοιποι συνηθίζουμε να αποκαλούμε εργατικά και επαγγελματικά δικαιώματα, όπως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, τα όρια στις ομαδικές απολύσεις, τις αποζημιώσεις απόλυσης, τη σταθερή δουλειά και ωράριο, το ταμείο ανεργίας, κ.α.. Όλα αυτά σήμερα αποτελούν σε πολύ μεγάλο βαθμό παρελθόν χωρίς καμία θετική επίπτωση να έχει παρατηρηθεί για οποιονδήποτε εργαζόμενο από τη μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα. Τα κλειστά επαγγέλματα από την άλλη, άνοιξαν ένα-ένα και μια σειρά από επαγγελματικές ομάδες (ιδιοκτήτες ΦΔΧ και ΤΑΞΙ, δικηγόροι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί, κ.α.) λοιδορήθηκαν ως «συντεχνίες που υπερασπίζονται τα παράλογα κεκτημένα τους εις βάρος της κοινωνίας και βάζουν αναχώματα στην επερχόμενη ανάπτυξη». Τι και αν αντί αύξησης 17% του ΑΕΠ η χώρα μας βιώνει τη χειρότερη ύφεση που γνώρισε μεταπολεμικά κράτος το οποίο δεν ενεπλάκη σε πόλεμο; Ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ εκείνη την περίοδο και επιβλέπων τη συγκεκριμένη έκθεση ανταμείφθηκε για τις εγκυρότατες προβλέψεις του με ένα εξαιρετικά επιτελικό αξίωμα: αυτό του Υπουργού Οικονομικών. Πρόκειται για το Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος έχει αναλάβει σήμερα να βγάλει τη χώρα από το τέλμα και συνεχίζει με το ίδιο πάθος να προπαγανδίζει την επερχόμενη ανάπτυξη!

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

* Ο Γιάννης Βαρδαλαχάκης είναι οικονομολόγος-εκπαιδευτικός, μέλος των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων και υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Τον ευχαριστούμε για την αποστολή.

 

Μια παρά λίγο φονική ενέργεια απεργοσπασίας στο Αίγιο: τραυματίστηκε απεργός στο εργοστάσιο Καλλιμάνη

Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν χθες το πρωί στο εργοστάσιο “Καλλιμάνης” στο Αίγιο, του οποίου εργαζόμενοι απεργούν εδώ και αρκετές ημέρες, διεκδικώντας οφειλές από δεδουλευμένα (κατά άλλες πληροφορίες, διαμαρτύρονται για το ενδεχόμενο μείωσης μισθών), καθώς στέλεχος της εταιρείας φέρεται να τραυμάτισε με το αυτοκίνητό του την πρόεδρο των εργαζομένων στο εργοστάσιο.

Όπως αναφέρουν πληροφορίες του filodimos.gr, οι εργαζόμενοι αυτές τις μέρες της απεργίας, απαγορεύουν την είσοδο και έξοδο φορτηγών στο εργοστάσιο και σήμερα το πρωί, επίσης δεν επέτρεψαν σε φορτηγό με ψάρια να μπει στο χώρο. Κάτω από αδιευκρίνιστες, μέχρι στιγμής, συνθήκες και όπως καταγγέλλεται από εργαζομένους, στέλεχος της επιχείρησης προσπάθησε να εισέλθει με το αυτοκίνητό του περνώντας την πύλη και τραυμάτισε την πρόεδρο των εργαζομένων κα Παπαντωνοπούλου που βρισκόταν πίσω από τα κάγκελα και στη συνέχεια αποχώρησε με το ίδιο αυτοκίνητο. Ακολούθησε

πανδαιμόνιο, κλήθηκε το ΕΚΑΒ για να μεταφέρει την τραυματία στο Νοσοκομείο Αιγίου και λίγο αργότερα, το στέλεχος που φέρεται να χτύπησε την εργαζόμενη, παρουσιάστηκε οικειοθελώς στο Αστυνομικό Τμήμα μαζί με δικηγόρο. Εξάλλου, έχουν αλληλομηνυθεί συνολικά πέντε άτομα και η δικογραφία σχηματιζόταν μέχρι αργά χθες το απόγευμα, με κατηγορίες ένθεν και ένθεν για εξύβριση, φθορές κλπ.

Η τραυματίας βρίσκεται στο Νοσοκομείο Αιγίου χωρίς η κατάστασή της να εμπνέει ανησυχία αλλά νοσηλεύεται φρουρούμενη, καθώς όπως αναφέρουν πληροφορίες, έχει κατατεθεί εναντίον της από την εταιρεία μήνυση.

Για την υπόθεση διενεργείται προανάκριση από το Αστυνομικό Τμήμα Αιγίου και μέχρι στιγμής έχουν καταθέσει αρκετοί εργαζόμενοι που ήταν αυτόπτες μάρτυρες στο θλιβερό περιστατικό.

 

Ταξική Σύνθεση

Από τον Παραναγνώστη


Αφορμή για τούτη την ανάρτηση υπήρξε ο θόρυβος για τα «πόθεν έσχες» βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ένα ωραίο άρθρο του Π. Μαυροειδή. Το ζήτημα της κοινωνικής σύνθεσης των κομμάτων εργατικής αναφοράς θα ήταν αστείο και να το συζητά κανείς αν δεν επανερχόταν ξανά και ξανά είτε από τα εργαστήρια της αστικής προπαγανδιστικής βιομηχανίας, είτε από μια ιδιότυπη δήθεν αριστερή ηθικοποίηση της πολιτικής. Μια ρεφορμιστικής προελεύσεως αντίληψη σύμφωνα με την οποία, η απόρριψη του καπιταλισμού στο ηθικό επίπεδο από έναν πολιτικό ηγέτη, θα ήταν όλο κι όλο ό,τι χρειάζεται για να αφεθεί η εργατική υπόθεση εις χείρας του. Δεν θέλω να παραπέμψω στις εμμονές κάποιου περίεργου τύπου των αρχών του περασμένου αιώνα[1], που άλλωστε είναι πια  passé , κι έτσι θα καταφύγω στην…. καινή διαθήκη. 


Κατά έναν τρόπο λοιπόν το ζήτημα της ταξικής σύνθεσης των κομμάτων εργατικής αναφοράς δεν είναι εφεύρεση των κομμουνιστών. Όπως ένας άλλος passé τυπάκος[2] παρατηρεί, υπήρξε μία ανάλογη κατάσταση στον πρωτοχριστιανισμό, όπου τέθηκαν τα ίδια ζητήματα. Πράγματι, ο ευαγγελιστής μας πληροφορεί ότι  «εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τῆς τρυμαλιᾶς τῆς ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν». Η αγωνία της προσωπικής μοίρας και το έρμα του προσωπικού συμφέροντος είναι, στη γενική περίπτωση, εκείνα που θα καθορίσουν τόσο την ιδεολογία όσο και, κυρίως, την πρακτική ηθική του ατόμου. Την ευαγγελική παρομοίωση μετέφερε και η αείμνηστος μάμμη μου εις τα καθ ημάς λέγουσα: «Ο Θεός να σε φυλάει από δεξιό εργάτη και από αριστερό αφεντικό».

Και είχε βέβαια δίκιο η γιαγιά μου, αλλά τα πράγματα δεν είναι δυστυχώς τόσο σαφή, όσο αυτή και ο απλοϊκός ευαγγελιστής μας περιγράφουν. Η βασιλεία του θεού όπως και το εργατικό κράτος δεν «είναι» ακόμη, ή όπως το θέτει ο Παύλος «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον». Έτσι, για να δει κανείς εκείνο που δεν είναι ακόμη, από τη μεριά όμως εκείνου που τώρα είναι, πρέπει αναγκαστικά να ισορροπήσει νυχοπατώντας  στο κάγκελο μεταξύ των δύο. Τότε όμως δεν ξέρει στα σίγουρα αν το κάθε του βήμα  πατά μέσα στον καπιταλισμό και είναι άρα πισωπάτημα ή έξω από αυτόν και αποτελεί επαναστατικό βήμα. Αν προσθέσεις σε αυτό την ικανότητα εκείνου που είναι – του καπιταλισμού – να ενσωματώνει κάθε διαμεσολάβηση, η πτώση λόγω βαρύτητας, μπορεί να γίνει μόνο προς τα μέσα. Το ζήτημα είναι αν έχεις το ταξικό κουράγιο (δεν σε βαραίνει τίποτα στις τσέπες)  και το πολιτικό όργανο για να ξανασηκωθείς. Το να ξανασηκωθείς βλέπετε, δεν είναι ατομική ηθική κατάκτηση, αλλά κατά κυριολεξία ταξικό, άρα πολιτικό, διακύβευμα.

Κι αν στην ευαγγελική περικοπή ο πλούσιος απλά σηκώθηκε και απήλθε περπατώντας προς τα ενδότερα του κόσμου του, αυτό δεν είναι η μοναδική δυνατότητα. Μπορείς να παραμείνεις κοντά στο σύνορο αλλά όχι δα και στα κάγκελα! Δεν υπάρχει μόνο ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, υπάρχουν και οι φραγκάτοι του ΣΥΡΙΖΑ ( ή οι βολεμένοι γραφειοκράτες του ΚΚΕ. ή ακόμα και ο γενναιόδωρος κόμης  Κάρολυ). 

Βλέπετε, ο καπιταλισμός, όχι μόνο μετουσίωσε σε καπιταλιστικές τις διαμεσολαβήσεις εκείνες που κληρονόμησε – η πάλαι ποτέ φεουδαλική πατριαρχία για παράδειγμα έγινε καπιταλιστική φαλλοκρατία – αλλά με την ίδια ευκολία δημιούργησε δικές του, τα  συνδικάτα για παράδειγμα, και με την ίδια επίσης ευκολία αφομοιώνει κάθε νέα διαμεσολάβηση που προβάλλει στον ορίζοντά του. Έτσι, κάθε απόπειρα συμβιβασμού, διευθέτησης, η απλής συνύπαρξης του ατομικού συμφέροντος με μία διανοητικά ενστερνισμένη ηθική στάση και -εκ πρώτης όψεως- εργατική πολιτική τοποθέτηση, όντας άλυτη αντίφαση διαμεσολαβείται και καταλήγει μοιραία βήμα προς τα μέσα, πτώση υπό το βάρος μιας πραγματικότητας που δεν σκοτίζεται για ηθικές επιταγές, απτής  όσο πχ το μέλλον των παιδιών ή το μέλλον του κόμματος ΑΕ, στην καπιταλιστική «μόνη»  σκληρή πραγματικότητα. Το βήμα προς τα έξω γίνεται πρακτικά ανέφικτο και απομένει μόνο ως δυνατότητα του ονειρικού ιστορικού επέκεινα, υλικό για κυριακάτικους δεκάρικους, που θάλεγε πάλι αυτός ο Λένιν.  Αντ’  αυτού μπορείς για ξεκάρφωμα, να διαλαλείς το πόσο άδικο είναι το σύστημα απέναντι στην εργατική τάξη και να προτρέπεις το κεφάλαιο σε….. ηθικές ενατενίσεις. 


 Σημειώσεις 

[1]«Πρέπει μόνο να ‘ναι γερός ο βασικός καθαρά προλεταριακός πυρήνας της προσωρινής Επαναστατικής κυβέρνησης, έτσι που, λχ., στις εκατοντάδες εργάτες, ναύτες, φαντάρους, αγρότες ν’ αντιστοιχούν δεκάδες βουλευτές των ενώσεων τής επαναστατικής διανόησης Και νομίζω πώς οι προλετάριοι γρήγορα θα καταφέρουν να επιβάλουν στην πράξη μια σωστή αναλογία.» Β.Ι. Λένιν Τα καθήκοντά μας και τα σοβιέτ των εργατών βουλευτών Νοέμβριος 1905

[2] F. Engels Πρωτοχριστιανισμός Die Neue Zeit, 1894-95. «The history of early Christianity has notable points of resemblance with the modern working-class movement. Like the latter, Christianity was originally a movement of oppressed people: it first appeared as the religion of slaves and emancipated slaves, of poor people deprived of all rights, of peoples subjugated or dispersed by Rome. Both Christianity and the workers’ socialism preach forthcoming salvation from bondage and misery; Christianity places this salvation in a life beyond, after death, in heaven; socialism places it in this world, in a transformation of society. Both are persecuted and baited, their adherents are despised and made the objects of exclusive laws, the former as enemies of the human race, the latter as enemies of the state, enemies of religion, the family, social order. And in spite of all persecution, nay, even spurred on by it, they forge victoriously, irresistibly ahead. Three hundred years after its appearance Christianity was the recognized state religion in the Roman World Empire, and in barely sixty years socialism has won itself a position which makes its victory absolutely certain.»

 

Κείμενο Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ: Ο αντιμιλιταρισμός δεν είναι πια εδώ – ΝΑΤΟ και Ευρωστρατός δεν αποτελούν στόχους πάλης

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ανάγνωση των θέσεων της Πρώτης Παννελλαδικής Συνδιάσκεψης των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας χώρος που θέλησε να προβάλλει ένα αντιεθνικιστικό και αντιμιλιταριστικό πρόγραμμα, να τονίσει το ζήτημα των Αντιρρησιών Συνείδησης και των Ολικών Αρνητών Στράτευσης, σε συνδυασμό με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των στρατευμένων. Ο φιλοευρωπαισμός και η έλλειψη στόχων ενάντια στον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ πάντα καλύπτονταν από τον τονισμό της εναντίωσης στο ΝΑΤΟ και τις ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Τώρα όμως όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Τώρα προτάσσεται η διεκδίκηση της εξουσίας και άρα οι όποιες «ενοχλητικές» θέσεις παίρνουν την άγουσα για τα αποδυτήρια, καθώς βγαίνουν εκτός προγράμματος. Ταυτόχρονα, προχωρά η διαπεδαγώγηση μελών και φίλων στην αντίστοιχη αστική πολιτική, ενώ με συστηματικό τρόπο μειώνονται οι προσδοκίες από την περίφημη Αριστερή Κυβέρνηση!

Στόχος μας δεν είναι η εμπλοκή σε μικρόψυχα πολιτικά παιχνίδια, αλλά θέλουμε να τονίσουμε την συγκεκριμένη αναθεώρηση και συντηρητική αναδίπλωση, ιδιαίτερα τώρα που ο ελληνικός στρατός ερωτοτροπεί με κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση και με τους σχεδιασμούς καταστολής των κοινωνικών κινημάτων. Που η Ε.Ε. καταλήγει την ΠολιτικΉ Άμυνας/Ασφάλειας συγκροτώντας αυτές τις στρατιωτικές δυνάμεις που θα επεμβαίνουν παγκόσμια για να επιβάλλει τα συμφέροντα του ευρωπαικού αστικού κόσμου. Ενώ οι επεμβάσεις αυξάνονται (Γαλλία-ΗΠΑ σε Αφρική με την συνδρομή και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων). Τώρα που βιώνουμε μια τεράστια επίθεση στα δικαιώματα των στρατευμένων, που η κρατική καταστολή εφορμά κατά των αντιρρησιών συνείδησης και των ολικών αρνητών στράτευσης. Τώρα που στήνεται το νέο κόλπο των κυβερνήσεων και των επιχειρηματιών με τα μεταχειρισμένα οπλικά συστήματα, που προσφέρονται δωρεάν, αλλά απαιτούν πανάκριβη συντήρηση!

Είναι επομένως ανάγκη να γυρίσουμε την πλάτη στα «εθνικά»-αστικά συμφέροντα, στην καθεστωτική προπαγάνδα περί «εθνικής ενότητας»  και να υπερασπιστούμε με κινήματα μαζικά, μαχητικά, ανατρεπτικά, Μέσα και Έξω από τον Στρατό, τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Έχουμε ανάγκη όσο ποτέ, ένα νέο εργατικό κίνημα διεθνιστικό, αντιπολεμικό, αντιμιλιταριστικό, αντιεθνισκιστικό, αντικαπιταλιστικό.Βάζοντας φραγμό στους εξοπλισμούς, στις επεμβάσεις, στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς που μας απειλεί ο ελληνοτουρκικός ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Για να Μπλοκάρουμε τη Μηχανή του Πολέμου και της Καταστολής του «εσωτερικού εχθρού», αγωνιζόμενου λαού. Συγκροτώντας Μέτωπο Ενάντια στο Ναζισμό, που ο καθένας κατανοεί ότι διαπλέκεται με τον Στρατό και την Αστυνομία, αποτελώντας τμήμα του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, για την καταστολή κάθε αμφισβήτησης, κάθε διεκδίκησης, κάθε κοινωνικού αγώνα που απειλεί το αστικό καθεστώς εξουσίας.

Για να μπορέσει ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του παρουσιάζουμε αφενός το σχετικό απόσπασμα από  την Ιδρυτική Συνδιάσκεψη, αφετέρου τις αντίστοιχες θέσεις της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Δεν επιδιώκουμε να μειώσουμε την συμβολή και τον ρόλο των υπόλοιπων συντρόφων, αλλά θεωρούμε ότι είναι πιο αντιπροσωπευτικό.

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ:

5. Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ είναι μια νεολαία δικαιωματική. Αγωνίζεται για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων μας, αγωνίζεται ενάντια στην καταστολή, για την κατάργηση του ΜΑΤ και την επαναφορά κι επέκταση του ασύλου, για τα δικαιώματα που αφορούν τις νέες τεχνολογίες (ψηφιακά δικαιώματα), για τα δικαιώματα των στρατευμένων και τη θέσπιση ισόχρονης εναλλακτικής θητείας, για τα δικαιώματα των κρατουμένων (ιδίως των ανήλικων) και, τέλος, για μια εναλλακτική πολιτική για τα ναρκωτικά που δε θ’ αντιμετωπίζει τους χρήστες σαν εγκληματίες.

ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Παράρτημα 2: Θέσεις για το Στρατό

Η Νεολαία Συνασπισμού αγωνίζεται για ένα κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης, ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, εναντίον της αντιτρομοκρατικής υστερίας και υπερασπιζόμενη τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Η Νεολαία Συνασπισμού αγωνίζεται για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, για έναν κόσμο χωρίς στρατούς και χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στα πλαίσια αυτά, οι προτάσεις μας για μια ανθρώπινη και χωρίς διακρίσεις θητεία δεν μπορεί να είναι αποσυνδεδεμένες από το πρόταγμα μας και από την συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες.

Ο στρατός, πέραν από την επίσημη λειτουργία του, αυτήν της «εθνικής» άμυνας, αποτελεί έναν ιδεολογικό μηχανισμό, ο οποίος έχει την δυνατότητα να επιβάλει αξίες όπως η πειθαρχία και η υπακοή, να προβάλει πολιτισμικά πρότυπα και τη δική του αισθητική. Ταυτόχρόνα, χρησιμοποιώντας ιδεολογήματα περί ανασφάλειας, καθώς και το διαχρονικό περί εξωτερικών απειλών, προσπαθεί να ενισχύσει το κύρος του, ενώ παραμένει ως σήμερα ένας ημιαυτόνομος μηχανισμός εφαρμόζοντας «ειδικές» πολιτικές, έχοντας διασυνδέσεις και διαπλοκές με επιχειρηματικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους. Η κατάσταση αυτή οδηγεί στην ανάπτυξη κλίματος που ευνοεί μιλιταριστικές – εθνικιστικές απόψεις, την αύξηση των κονδυλίων για εξοπλισμούς, καθώς και την προώθηση μέτρων, όπως η στράτευση γυναικών και η υποχρεωτική στράτευση στα 18.

Η Νεολαία Συνασπισμού θεωρεί κρίσιμη την απόκρουση τέτοιων αντιδραστικών απόψεών, που μπορεί να γίνει με συγκεκριμένες αλλαγές στο στρατιωτικό νομοθετικό πλαίσιο για κληρωτούς, επαγγελματίες οπλίτες και αξιωματικούς, παράλληλα με την ανάπτυξη κοινωνικών κινημάτων με αντιεθνικιστικό και αντιμιλιταριστικό προσανατολισμό.

Η υποχρεωτική στράτευση για τους νέους αποτελεί μια τομή στην ζωή τους. Ο νέος αναστέλλει την προσωπική και την κοινωνική ζωή του, ενώ περιστέλλονται τα πολιτικά του δικαιώματα και οι ελευθερίες. Με αυτήν την έννοια, η Νεολαία Συνασπισμού αγωνίζεται για τη μείωση του χρόνου της θητείας και για τη νομοθετική κατοχύρωση του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης και στην εναλλακτική θητεία.

Σχετικά με τους αντιρρησίες συνείδησης

Το υπάρχον νομικό πλαίσιο ουσιαστικά θεωρεί την άσκηση του δικαιώματος αντίρρησης συνείδησης και εναλλακτικής θητείας ως μια ευγενική παραχώρηση από την πλευρά του κράτους, με επαχθέστατους όρους, που σκοπό έχουν να αποτρέψουν οποιονδήποτε από αυτές τις επιλογές. Απαιτούμε την εξίσωση της εναλλακτικής θητείας (23 μήνες) με τη στρατιωτική θητεία. Να εφαρμοστεί αντίστοιχα, στην εναλλακτική θητεία, ο μηνιαίος μισθός του αντιρρησία, η κάλυψη των αναγκών σίτισης, στέγασης και ένδυσης, όπως συμβαίνει και στην αντίστοιχη στρατιωτική. Να καταργηθεί η απαράδεκτη «επιτροπή ελέγχου συνείδησης» που καθορίζει αν κάποιος έχει συνειδησιακά προβλήματα η όχι. Κανείς δεν μπορεί να κρίνει την συνείδηση του κάθε ατόμου. Να επιτρέπεται σε πολίτες που έχουν ξεκινήσει την θητεία τους να την διακόπτουν, να δηλώνουν αντιρρησίες συνείδησης και να εκτίουν το υπόλοιπο υπό καθεστώς εναλλακτικής θητείας (Μέχρι σήμερα είναι δυνατόν μόνο το αντίθετο). Τα αδικήματα στην περίοδο της εναλλακτικής θητείας να μην οδηγούν σε έκπτωση από το καθεστώς εναλλακτικής θητείας. Να σταματήσει η καταστρατήγηση του κοινωνικού χαρακτήρα της «εναλλακτικής υπηρεσίας», μέσω της στρατιωτικής εποπτείας. Η εποπτεία πρέπει να ανήκει στην υπηρεσία που προσφέρει ο υπηρετών κοινωνική εναλλακτική θητεία.

Ζητάμε να σταματήσουν οι διώξεις και οι τιμωρητικού χαρακτήρα ενοχλήσεις απέναντι στους αντιρρησίες συνείδησης, καθώς και τους αρνητές στράτευσης, που έχουν δικαιωθεί και απαλλαγεί από τα στρατιωτικά καθήκοντα τους. Ζητάμε η εκδίκαση υποθέσεων αρνητών στράτευσης να παραμείνει στην αρμοδιότητα πολιτικών δικαστηρίων χωρίς τη συμμετοχή στρατιωτικών δικαστών. Να νομοθετηθεί η υποχρέωση έκδοσης όλων των απαραίτητων δικαιολογητικών προς αυτούς, προκειμένου να μπορούν να συμμετέχουν κανονικά σε προκηρύξεις για θέσεις του δημοσίου τομέα, καθώς και να διαφυλάττεται το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων για μια απρόσκοπτη συμμετοχή και χωρίς αποκλεισμούς στην κοινωνική και πολιτική ζωή.

Σχετικά με τα δικαιώματα οπλιτών:

Δυστυχώς, η μείωση της θητείας στους 12 μήνες δεν ακολουθήθηκε από την απαραίτητη δέσμη μέτρων (όπως μείωση των στρατοπέδων), έτσι ώστε να οδηγεί σε ριζική αλλαγή των συνθηκών κατά την περίοδο της θητείας. Το γεγονός αυτό έχει εντατικοποιήσει την στρατιωτική ζωή των οπλιτών, με αποτέλεσμα την ολοένα και πιο έντονη ψυχοσωματική επιβάρυνσή τους. Στην πλειοψηφία τους τα στρατόπεδα δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, όσον αφορά σε ζητήματα ασφάλειας και υγιεινής, ενώ έχουν αυξηθεί τα κρούσματα αυτοκτονιών και αυτοτραυματισμών. Ακόμα, παρατηρούνται έντονα φαινόμενα ρατσιστικών συμπεριφορών απέναντι σε αλλόθρησκους ή αλλοεθνείς. Όλα τα παραπάνω επιβαρύνονται από την έλλειψη θεσμοθετημένου τρόπου εκπροσώπησης των στρατιωτών και έκφρασης των αιτημάτων τους. Σε συνδυασμό με την έλλειψη ενημέρωσης από τον στρατό για τα όποια δικαιώματα των στρατευμένων, οδηγούμαστε σε ένα ασφυκτικά αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας του στρατού.

Απαιτούμε τη μείωση της στρατιωτικής θητείας, σε πρώτη φάση στους έξι μήνες και έπειτα τον περιορισμό της μόνο στο χρόνο της βασικής εκπαίδευσης. Ζητάμε την θεσμοθέτηση του «Συνηγόρου του οπλίτη», μιας ανεξάρτητης αρχής στην οποία θα απευθύνονται οι φαντάροι προκειμένου να ενημερώνονται για τα δικαιώματα τους ή να κάνουν συγκεκριμένες καταγγελίες. Μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε ένα σαφές μήνυμα ότι στρατιωτική και πολιτική ηγεσία δεν υιοθετεί παρωχημένες αντιλήψεις που θέλουν τον στρατό ως «άβατο»

Δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους τους φαντάρους. Να έχουν την δυνατότητα να δημιουργούν ειδικές εκλεγμένες επιτροπές, με σκοπό την ενασχόληση με ζητήματα συνθηκών διαβίωσης, παραβίασης δικαιωμάτων κλπ.

Να καταργηθεί η δυνατότητα του στρατού να επιβάλλει ποινές φυλάκισης που μεταφράζονται σε παραπάνω μέρες θητείας. Η στέρηση εξόδου και η κράτηση αποτελούν ήδη σοβαρές ποινές.

Να θεσμοθετηθεί ανώτατο όριο υπηρεσιών για τους στρατευμένους, όπως συμβαίνει και για το επαγγελματικό προσωπικό. Κατάργηση στρατοπέδων στις μεγάλες πόλεις και περιττών «βυσματικών» υπηρεσιών (όπως ο λόχος ΕΠΥΕΘΑ). Ορθολογικοποίηση του συστήματος μεταθέσεων (όπως αυτό π.χ. που αναγκάζει κάποιον αφού έχει υπηρετήσει στο Έβρο να συνεχίσει την θητεία του στην Κόνιτσα, η οποία δεν θεωρείται «παραμεθόριος»).

Αύξηση της αποζημίωσης με στόχο τα επόμενα χρόνια να προσεγγίσει το επίπεδο των 100-150 Ε.

Ζητάμε την έκδοση φυλλαδίου με τα δικαιώματα του φαντάρου που να δίνεται σε κάθε νεοσύλλεκτο.

Να καταβάλλει ο στρατός τις ασφαλιστικές εισφορές όσων εργαζόμενων οπλιτών αναγκάζονται να διακόψουν την εργασία τους για να καταταγούν.

Θεωρούμε ότι στα πλαίσια της στρατιωτικής θητείας θα μπορούσε να γίνει προσπάθεια για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού με μαθήματα σε φαντάρους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το βασικό στάδιο της σχολικής εκπαίδευσης. Να δίνεται η δυνατότητα για μονοετή τεχνική κατάρτιση ανειδίκευτων νέων, με την συνδρομή και του Υπουργείου Παιδείας

ʽΌσον αφορά στο επαγγελματικό προσωπικό, θεωρούμε ότι πρέπει να αναγνωριστεί το δικαίωμα συνδικαλισμού σε αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ΕΠΟΠ, όπως ισχύει για κάθε εργαζόμενο στην χώρα μας. Αναγκαία κρίνουμε την εκπαίδευση του μόνιμου προσωπικού και των αξιωματικών του στρατού σε ζητήματα ασφάλειας, καθώς και τη διενέργεια «σεμιναρίων σεβασμού των δικαιωμάτων». Κρίνουμε απαραίτητη την ετήσια δημοσιοποίηση των ατυχημάτων και αυτοκτονιών, τα πορίσματα των ερευνών και την αποτίμηση των δράσεων που αναλήφθηκαν, με σκοπό να γίνει γνωστό το μέγεθος του προβλήματος μέσα στα στρατόπεδα και να ασκείται ο απαραίτητος κοινωνικός έλεγχος.

Απαιτούμε να σταματήσει ο παράνομος εξαναγκασμός οπλιτών να υπηρετούν παρά την θέληση τους εκτός των ελληνικών συνόρων, στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), σε μία προοπτική πλήρους αποχώρησης της από την Κύπρο.

Σχετικά με την πρόταση για υποχρεωτική στράτευση στα 18: Διαφωνούμε ριζικά με την πρόταση για «υποχρεωτική στράτευση στα 18, χωρίς δικαίωμα αναβολής λόγω σπουδών». 

Δεν καταλαβαίνουμε γιατί το καθεστώς στράτευσης πρέπει να προσεγγίσει μοντέλα όπως αυτό του Ισραήλ και της Κύπρου. Θέλουμε οι νέοι που εκτελούν τη θητεία τους να έχουν παράξει τα «αντισώματα» της πολιτικής και κοινωνικής συμμετοχής, να έχουν αναπτύξει παρεμβατική δράση στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Θεωρούμε ότι η παρουσία μεταξύ των στρατιωτών μεγαλύτερων σε ηλικία νέων αποτελεί εχέγγυο για την προστασία των δικαιωμάτων όλων.

Πιστεύουμε ότι η μετά το σχολείο κατάταξη λειτουργεί με όρους ενός ακόμη «σχολείου», με στόχο την εγχάραξη αντιδραστικών πρακτικών ιδεολογιών και κοινωνικοπολιτικών προτύπων ζωής και αποτέλεσμα την δημιουργία του «πειθαρχημένου πολίτη». Ταυτόχρονα, το μέτρο αυτό δημιουργεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τη στρατολόγηση επαγγελματιών οπλιτών, κάτω από το βάρος της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε νέου να επιλέξει τον χρόνο σπουδών του, τον χρόνο στράτευσης του ή την εναλλακτική κοινωνική θητεία.

Σχετικά με τις «ειρηνευτικές αποστολές»: Είναι γνωστή η αντίθεση μας στην αποστολή εκστρατευτικών σωμάτων εκτός συνόρων, όπως και η γενικότερη καταδίκη του πολέμου ως πρακτική επίλυσης των διακρατικών διαφορών, η οποία εξάλλου σημαίνει και ένταση της καταστολής στο εσωτερικό των κοινωνιών. Σε αυτήν την κατεύθυνση, είμαστε αντίθετοι στη συμμετοχή της χώρας μας στους πολέμους της νέας εποχής, καθώς και στις «ειρηνευτικές αποστολές», όπως πολλές φορές τις παρουσιάζουν. Για αυτό, είμαστε αντίθετοι με κάθε μέτρο που διευκολύνει την αποστολή στρατευμάτων εκτός χώρας. Για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου ζητάμε την ύπαρξη ρητής συνταγματικής πρόβλεψης, που θα απαγορεύει την συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων σε επιχειρήσεις εκτός συνόρων. Για την ανθρωπιστική βοήθεια υπάρχουν άλλοι διεθνείς μηχανισμοί (π.χ. Ερυθρός Σταυρός). Η παραχώρηση τέτοιων αρμοδιοτήτων σε στρατιωτικούς συνασπισμούς, όπως το ΝΑΤΟ ή ο ευρωστρατός είναι αδιανόητη. Απαιτούμε να μη παρέχεται καμία διευκόλυνση για την διενέργεια τέτοιων επιχειρήσεων, όπως διέλευση στρατών, χρήση βάσεων, υποδομών κτλ. Ζητάμε το κλείσιμο όλων των αμερικάνικων-Νατοϊκών, και λοιπών συμφερόντων, βάσεων στην Ελλάδα. Επιδιώκουμε τη διάλυση του ΝΑΤΟ.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

 

Οι δολοφόνοι του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα προκαλούν ξανά στον Πειραιά

Να ματαιώσουμε τη ρατσιστική φιέστα των χρυσαυγιτών στον Πειραιά. Σάββατο 21 Δεκεμβρίου, 9.30 π.μ. Σωτήρος & Καραϊσκου.Ρατσιστική διανομή τροφίμων «μόνο για Έλληνες» προγραμματίζει για το πρωί του Σαββάτου η συμμορία των δολοφόνων χρυσαυγιτών.Οι διαπλεκόμενοι με όλο το σκοτεινό φάσμα του συστήματος που διασώζει τους τραπεζίτες και δολοφονεί τους απλούς ανθρώπους, θέλουν να εμφανίζονται σαν φιλάνθρωποι, την ίδια ώρα που δολοφονούν στο δρόμο και ψηφίζουν τροϊκανά μέτρα στη Βουλή.

Οι αποκαλύψεις μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, συνεχίζονται. Υψηλές πλάτες στην αστυνομία, το στρατό, την εκκλησία (και του Πειραιά), και βέβαια στο περιβάλλον του πρωθυπουργού και στη ΝΔ: Κρανιδιώτης, Μπαλτάκος, Σιδέρη, Βορίδης, Γεωργιάδης είναι απλώς οι πιο προβεβλημένοι από τους φίλους των νεοναζί.

Οι πλάτες αυτές είναι και ο λόγος που η έρευνα για την αποκάλυψη της βρόμικης δράσης τους σταμάτησε πρίν καν αρχίσει. Κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιοι εφοπλιστές είναι οι χρηματοδότες τους, οι νεοναζί μπάτσοι που ανακάλυψε ο Δένδιας ήταν μόνο 10, ο ναζιστής εφοπλιστής Πάλλης βγήκε από τη φυλακή πρίν καν μπεί μέσα. Αυτοί είναι οι υψηλοί φίλοι των «αντισυστημικών» ναζί. Πιο συστημικός δηλαδή βρίσκεις τοίχο.

Η δύναμη που μπορεί να σταματήσει τη φασιστική απειλή είμαστε εμείς. Ο κόσμος που εργάζεται και σπουδάζει, ο κόσμος που μπορεί και βάζει σε κίνηση με τη δουλειά ολόκληρη την κοινωνία και με τους αγώνες του να την αλλάξει.

Ο Σαχτζάτ Λουκμάν ήταν ένας από αυτούς τους απλούς ανθρώπους, που βρήκε το θάνατο από το μαχαίρι των χρυσαυγιτών στα Πετράλωνα. Θέλουμε η δίκη τους να δικαιώσει τους γονείς και την οικογένεια του Σαχτζάτ, τη μνήμη των θυμάτων τους, και μαζί τους όλο το αντιφασιστικό κίνημα και τις μάχες που έστειλαν κάποιους από τους δολοφόνους χρυσαυγίτες πίσω από τα κάγκελα.

Ταυτόχρονα, πρέπει να μην τους επιτρέψουμε να σηκώσουν κεφάλι. Γι’ αυτό , το Σάββατο οι δρόμοι θα είναι δικοί μας. Είμαστε εμείς που δεν τους έχουμε αφησει να πάρουν ανάσα σε καμια γειτονιά, αναγκάζοντάς του σε θλιβερές μίζερες συγκεντρώσεις μίσους με τις πλάτες της αστυνομίας. Είμαστε εμείς που θα τσακίσουμε τους φασίστες, από τον Πειραιά ως το Πέραμα και από την Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη, μαζί με τη μνημονιακή κυβέρνηση και το σύστημα που τους καλύπτει.

Να ματαιώσουμε τη ρατσιστική φιέστα των χρυσαυγιτών στον Πειραιά.

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου, 9.30 π.μ. Σωτήρος & Καραϊσκου.

Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά, ΚΕΕΡΦΑ Νίκαιας – Ρέντη – Κορυδαλλού,

Παμπειραϊκό Αντιφασιστικό Μέτωπο,  Ανταρσύα Α΄και Β’ Πειραιά, Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό, Αντιφασιστικός Συντονισμός Κερατσινίου Δραπετσώνας Περάματος

 

Επιχειρηματικοποίηση και τα Ελληνικά Πανεπιστήμια: το video με τις ομιλίες από την εκδήλωση των eΣonomists

Πηγή: http://stavrosmavroudeas.wordpress.com

 

‘Ελα «Ελιά» στον τόπο σου…

«Ελιά» µε υψηλό βαθµό αντιλαϊκής οξύτητας

Υπάρχει το αγνό παρθένο ελαιόλαδο και υπάρχουν και τα χηµικά επεξεργασµένα «εξευγενισµένα» έλαια από κουκούτσια ελιάς. Η δεύτερη περίπτωση ταιριάζει γάντι στην πολυφορεµένη κίνηση των 58, η οποία αποτελεί ουσιαστικά ανακύκλωση του δυσαρεστηµένου εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.

Πες µου ποιος σε προµοτάρει, να σου πω ποιος είσαι ή και τι προορίζεσαι να αποτελέσεις, να γίνεις. Η κίνηση των 58 έγινε ενθουσιωδώς δεκτή από τους µεγάλους µιντιακούς οµίλους, αν και υπήρξαν και κάποιοι µαϊντανοί επιφυλάξεων. Γύρνα, Ελιά, στον τόπο σου! Το ιερό δέντρο της αρχαίας Ελλάδας µεταφυτεύτηκε στην Ιταλία, αλλά τώρα επιστρέφει θριαµβευτικά στα πάτρια χώµατα! Για µια Ελιά ζούµε, αναφωνούν εν χορώ οι πολιτικοί και δηµοσιογραφικοί στυλοβάτες του σκληροπυρηνικού κατεστηµένου, ενώ το ρόλο του κορυφαίου του χορού αναλαµβάνει ο Ευ. Βενιζέλος.

Διαστάσεις µέγιστου πολιτικού γεγονότος πήρε η συγκέντρωση των 58 στο Ακροπόλ την περασµένη Δευτέρα.
Οι 700 -άντε 1.000- συγκεντρωµένοι (µαζί µε τους πολυάριθµους σεκιουριτάδες τους µε πολιτικά και τα τηλεοπτικά συνεργεία), έγιναν 2.000 και, γιατί όχι, 3.000.

Περισσότερο ενδιαφέρον από τις νεφελώδεις διακηρύξεις των 58 παρουσιάζουν οι προσδοκίες της κυρίαρχης τάξης από την κίνησή τους και η κατασκευή ενός κεντροαριστερού σχήµατος σωτήριου για τους πρωταγωνιστές της ελληνικής χρεοκοπίας από τον πολιτικό αφανισµό, το οποίο θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την ίδια πολιτική µε τα ίδια µέσα, αλλά µε περισσότερα και µεταµφιεσµένα πρόσωπα. Οι 58 δεν ζητάνε καν ένα «καλύτερο µνηµόνιο»: υπόσχονται µια καλύτερη διαχείριση της µνηµονιακής υποδούλωσης. Ούτε λέξη για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων ή τις Πράξεις Νοµοθετικού Περιεχοµένου που έχουν εξευτελίσει την έννοια της κοινοβουλευτικής δηµοκρατίας δεν συναντάµε στις ιδέες των 58. Ο εχθρός τους, λένε, είναι η «µιζέρια». Δεν εννοούν όµως τη φτώχεια του λαού αλλά την ανεπανόρθωτη πολιτική φθορά του δικοµµατικού µηχανισµού. Ο νεοφιλευθερισµός βρήκε το ισοδύναµό του: το νεοεκσυγχρονισµό. Ακόµα και ο Ανδρέας Λοβέρδος, που τα έχει βρει σε όλα µε τη ΔΗΜΑΡ, χαρακτήρισε πετυχηµένα τους συµµετέχοντες στην πρωτοβουλία «φορείς του τίποτε και εκφραστές του κανενός»!

Ταγκισµένο λάδι µε υψηλό βαθµό αντιλαϊκής οξύτητας θα βγάλει αυτή η µισοξεραµένη Ελιά.

ΠΡΙΝ

 

Συνεχίζεται η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ της 17/12/2013

Συνεχίζουμε το δίκαιο αγώνα µας ενάντια στις απολύσεις, τη διαθεσιμότητα, τη θέση συναδέλφων σε αργία και την αποδόµηση – ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Προκηρύσσουμε τέσσερις 24ωρες απεργίες µε περιφρούρηση των εργασιακών µας χώρων:

• Τετάρτη 18/12/2013 µε αίτηµα την αναστολή των ΚΥΑ και των πράξεων που απορρέουν από αυτή,

• Πέμπτη 19/12/2013 µε αίτηµα την ανάκληση των διαπιστωτικών πράξεων που απορρέουν από την εφαρμογή των ΚΥΑ και αφορούν την κατάργηση κλάδων και τις διαθεσιμότητες.

• Παρασκευή 20/12/2013 µε αίτηµα την άρση όλων των πειθαρχικών διώξεων.
• Δευτέρα 23/12/2013 µε αίτηµα την κατάργηση της πλατφόρμας αυτό-απογραφής

Επόμενες Γ.Σ Δευτέρα 23/12/2013 και ώρα 10:00, και Πέμπτη 9/01/2014 και ώρα 10:00 εκτός εάν οι εξελίξεις επιτάσσουν να πραγματοποιηθούν νωρίτερα.

• Δεν παρεμποδίζουμε και δεν υποστηρίζουμε την εκπαιδευτική διαδικασία.
• Η Διεύθυνση Διοικητικού παραμένει υπό τον έλεγχο των απεργών.
• Την Τετάρτη, 18/12, στις 12:00, στην πλατεία Κλαυθμώνος, συμμετέχουμε στην κινητοποίηση των διαθέσιμων από το χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας, κ.α.
• Την Πέμπτη, 19/12, στις 12:00, στα Προπύλαια, καλούμε μαζί με τους Φοιτητικούς Συλλόγους σε Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Μετά τη λήξη της πορείας καλούμε σε συζήτηση συντονισμού όλους τους φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΕΚΠΑ, φοιτητές και εργαζόμενους, στο κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ.
• Καλούμε σε σύσκεψη συντονισμού με αντιπροσωπείες συναδέλφων από όλα τα ΑΕΙ – ΤΕΙ, και κυρίως από τα 8 ΑΕΙ που πλήττονται από τη διαθεσιμότητα, σε ημερομηνία που θα καθοριστεί σε συνεννόηση μαζί τους.
• Διοργανώνουμε εκδήλωση μέσα στις γιορτές για τους συναδέλφους και τα παιδιά τους στη Βίλα Ζωγράφου.
• Καλούμε στην αντιφασιστική συγκέντρωση στα δικαστήρια (Λεωφ. Αλεξάνδρας & Λουκάρεως), ενάντια στη συγκάλυψη της ρατσιστικής δολοφονίας του Σαχζατ Λουκμάν από νεοναζί της Χρυσής Αυγής, την Τετάρτη, 19/12, στις 09:00.
• Μετά το πέρας της απεργίας, δε θα επιτρέψουμε να φύγει κανένα στοιχείο χωρίς τον έλεγχο των υπηρεσιακών φακέλων όλων των συναδέλφων από τους ίδιους.
• Αιτούμαστε στη Διοίκηση του ΕΚΠΑ και στο Τμήμα Εκκαθάρισης Αποδοχών να γίνει τμηματική περικοπή των αποδοχών μας λόγω συμμετοχής στην απεργία ώστε να μην προκύψουν μηδενικές μισθοδοσίες για τους επόμενους μήνες. Θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι οικογενειακές-οικονομικές υποχρεώσεις των εργαζομένων, που με τίμημα το μισθό τους, παλεύουν εδώ και μήνες για τα δίκαια αιτήματά τους κατά των διαθεσιμοτήτων και κατά της διάλυσης του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου.

Το Προεδρείο της Γενικής Συνέλευσης

Μ. Λυκοβουνιώτη Ι. Λούβρου Μ. Λογοθέτη

 

Εκδήλωση: "Επιχειρηματικοποίηση & ελληνικά πανεπιστήμια"

Εκδήλωση με θέμα την Επιχειρηματικοποίηση του Ελληνικού Πανεπιστημίου θα γίνει την Πέμπτη 19 Δεκέμβρη στις 6 η ώρα με ομιλητές τους Σ. Μαυρουδέα, Δ. Πατέλη και Ν. Θεοχαράκη. Μια επίκαιρη συζήτηση για να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον λόγο της αναδιάθρωσης που επιχειρείται στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της δυνατότητας από την μεριά μας να υψώσουμε τείχη αντίστασης.

Στο αμφ. Γκίνη στο Κάτω Πολυτεχνείο.